Ik bezocht mijn Engelse tante ieder jaar in Essex en hoorde van haar dat zij al meer dan 40 jaar (eind oktober/begin november) in haar stadje geld ophaalde voor The Royal British Legion, waar ik toen nog nooit van had gehoord. Haar vader zat in The Rifle Brigade (ik heb zijn medaille van Verdun en: zijn eetlepel!) en kwam ‘gegast’ (mosterdgas) doodziek in 1918 terug naar Blighty. Hij is er binnen drie jaar aan overleden. Het toeval wilde dat ik meer dan 20 jaar geleden door een oude, Nederlandse heer uit Groot IJsselmonde waar ik toen ook woonde, werd gevraagd om een krans voor the Legion te leggen bij het ons welbekende Geallieerden Monument in de Algemene Begraafplaats Crooswijk, omdat hem ook was gevraagd The Exhortation bij het kransleggen op te zeggen. Hij was van een generatie die geen Engels op school had gehad, geneerde zich, dus deed ik het voor hem. Ik ben toen ook lid geworden van The Legion en werd Rotterdam representative. Het doet mij wat om ons te vertegenwoordigen bij de verschillende monumenten, o.a. Ridderkerk, het Nationaal Monument W.O.2 voor de Koopvaardij. Het Ministerie, waar de Koopvaardij onder viel was gevestigd in Londen na de vlucht van Koningin Wilhelmina en haar regering. Mijn moeder was een Britse, haar vader vocht in WW l o.a. in Ieper in België in the 9th Lancers, samen met zo’n 8 andere familieleden in andere regimenten en op andere ‘battlefields’. Mum’s broer was paratrooper/pathfinder, Sherwood Foresters in WW II en mijn Nederlandse Ouwe voer door de Tweede Wereld Oorlog heen (ging ook naar de Ned.Zeevaartschool in Falmouth tussen de bedrijven door), en werd gebombardeerd in de haven (Liverpool?) waarbij de bemanning ook in de gevangenis terecht kwam omdat de Engelsen daar het verschil tussen Duits (de vijand!) en Nederlands niet zo goed hoorden. Ze hebben niet zo lang vastgezeten en konden weer verder varen om in januari 1942 te zinken in de Ierse Zee na een aanvaring in een sneeuwstormnacht in januari waarbij niemand ‘lichten mocht voeren’. Een paar bemanningsleden zijn toen omgekomen. Al met al, vond ik het niet meer dan mijn plicht om op 4 mei en op de tweede zondag in november, de Dodenherdenkingen van mijn beide landen, de jongens/mannen te gedenken waardoor wij mede in vrijheid kunnen leven.
En: wat mijn Nederlandse veteranen ieder jaar bijdragen bij het Geallieerden Monument in Rotterdam is voor mij als niet militair meer dan ontroerend….
Een hartelijke burgergroet aan jullie allen,
van Elsa van Gelderen
Rotterdam Representative,
The Royal British Legion, Holland Branch
Elsa van Gelderen
Rotterdam Representative, The Royal British Legion, Holland Branch